Bronchitis is een aandoening van de luchtwegen. Andere voorbeelden van aandoeningen van de luchtwegen zijn bijvoorbeeld astma, COPD of bronchiolitis. Iemand kan een zogenaamde ‘chronische’ bronchitis hebben. In dat geval heeft de patiënt dagelijks last van de aandoening en zal deze aandoening ook niet meer genezen. Hun luchtwegen zijn veelal ook meer ernstig beschadigd. De klachten kunnen bestaan uit bijvoorbeeld hoesten, kortademigheid, taai slijm en bij sommige patiënten doet zich vaak ook een combinatie van deze symptomen voor. De oorzaak van een chronische bronchitis is in veel gevallen het rookgedrag van de patiënt. Het slijmvlies van de patiënt is chronisch ontstoken, veel meer gevoelig en ook opgezwollen. De trilharen zijn voor een deel vernietigd en in plaats van deze trilhaarcellen zijn er meer slijmvormende klieren ontstaan. Bovendien zullen de spiertjes rond de luchtwegen continu meer aangespannen zijn. Deze gevolgen van een chronische bronchitis leiden vanzelfsprekend door onaangename symptomen van de aandoening.

Er zijn patiënten die enkel klachten hebben zoals hoesten en slijmvorming. De klachten bij deze patiënten zitten derhalve met name in de grote luchtwegen. Er zijn echter ook patiënten die last krijgen van benauwdheid. Bij deze patiënten zijn ook de kleine luchtwegen beschadigd. De luchtwegen zijn daarnaast ontstoken en gevoelig voor prikkels zoals een koude lucht waarmee de luchtwegen in aanraking kunnen komen. Iemand met chronische bronchitis heeft vaak last van de typische ‘rokershoest’. Bij sommige patiënten zitten de kleine luchtwegen erg vol met slijm. Soms zijn de kleine luchtwegen zelf aangetast met littekenvorming tot gevolg (als resultante van de ontsteking). De patiënt kan het hierdoor benauwd krijgen en kortademig worden.

Tot slot is de kans op andere luchtweginfecties zoals bronchiolitis of een longontsteking groter bij iemand met bronchitis. Bijvoorbeeld omdat het rookgedrag en de slijmvorming de afweer van de patiënt hebben verzwakt.