Doofheid kan volledig of gedeeltelijk zijn. Een partiële doofheid die langzaam begint, is meestal duidelijker voor anderen dan voor degene die eraan lijdt. Daarom moet iemand als hij denkt dat hij doof wordt, zijn familie en vrienden vragen of ze communicatie problemen hebben opgemerkt.

Oorzaken van doofheid zijn o.a. oorsmeer en andere kwalen die de gehoorgang kunnen blokkeren, zoals een abces of afscheiding, door trauma of infectie in de gehoorgang, afsluiting van de buis van Eustachius – bijvoorbeeld door verkoudheid, middenoorontsteking, otosclerose, beschadiging van het gehooroorgaan – bijvoorbeeld door gehoorverlies door lawaai of familiair vroeg doof worden, wat een vroegtijdig verslijten van het gehoororgaan is en afwijkingen van de gehoorzenuw waardoor de impulsen in de zenuw de hersenen niet kunnen bereiken. De meest voorkomende oorzaak hiervan is het acusticus neurinoom.

Bij kinderen die normaal hebben kunnen horen, hebben de meeste oorzaken van doofheid te maken met ontstekingen van keel, neus en oor. Baby’s die kennelijk gehoor problemen hebben, moeten altijd door een expert onderzocht worden, aangezien er dan zowel medische als opvoedkundige problemen bestaan.

De problemen moeten op een zo jong mogelijke leeftijd nader bekeken worden, zodat er geschikte toekomstplannen voor het kind gemaakt kunnen worden. Kinderen die niet praten, of spraakgeluiden nadoen, kunnen eventueel gehoorafwijkingen hebben. Een essentieel onderdeel van de behandeling van elke vorm van doofheid die langer dan tijdelijk duurt, is het testen van het gehoor door middel van een audiometer.

Geluiden van verschillende sterkte (intensiteit) en frequentie (hoogte) worden gebruikt om te bepalen bij welke luidheid iedere toonhoogte apart nog juist gehoord kan worden. Met deze en andere informatie is het mogelijk de oorzaak van de doofheid te bepalen, en te bekijken of een gehoorapparaat enig nut kan hebben. Bekijk hier de info over de zorgverzekering 2014 om te zien of u recht heeft op vergoedingen van een gehoorapparaat.