Slokdarmkanker is een ziekte die zich vormt in de weefsels voering van de slokdarm (de gespierde buis waardoor voedsel gaat van de keel naar de maag). Er zijn twee vormen van slokdarmkanker: plaveiselcelcarcinoom (kanker die begint in platte epitheelcellen van de slokdarm) en adenocarcinoom (kanker die begint in de cellen die slijm maken en laat er andere vloeistoffen).

Slokdarmkanker een ziekte waarbij kwaadaardige (kanker) cellen worden gevormd in het weefsel van de slokdarm.

De slokdarm is de holle, gespierde buis die voedsel en vloeistof uit de keel beweegt naar de maag. De wand van de slokdarm is opgebouwd uit meerdere lagen weefsel, zoals slijmvliezen, spier en bindweefsel. Slokdarmkanker vanaf de binnenkant van de slokdarm en verspreidt naar buiten door de andere lagen als het groeit.
De twee meest voorkomende vormen van slokdarmkanker die het type cellen die kwaadaardig (kanker) worden:
Plaveiselcelcarcinoom: Kanker die zich vormt in plaveiselcellen, de dunne, platte cellen in de slokdarm. Deze kanker wordt meestal gevonden in de bovenste en middelste deel van de slokdarm, maar kan overal langs de slokdarm voorkomen. Dit wordt ook wel epidermoïde carcinoom genoemd.
Adenocarcinoom: Kanker die begint in klier (secretoire) cellen. Kliercellen in het slijmvlies van de slokdarm produceert slijm. Adenocarcinomen vormen zich meestal in het onderste deel van de slokdarm, nabij de maag.

Roken en zwaar alcoholgebruik verhogen het risico op het ontwikkelen van slokdarmkanker.

Iets dat je risico op het krijgen van een ziekte toeneemt heet een risicofactor. Het hebben van een risicofactor betekent niet dat je kanker krijgt, het niet hebben van risicofactoren betekent niet dat je geen kanker zult krijgen.
Barrett slokdarm: Een aandoening waarbij de epitheelcellen van het onderste deel van de slokdarm zijn gewijzigd of vervangen door abnormale cellen die kunnen leiden tot kanker van de slokdarm. Maagreflux (de back-up van de maaginhoud in het onderste gedeelte van de slokdarm) kan de slokdarm irriteren en, na verloop van tijd, ook de kans op slokdarmkanker veroorzaken.
De meest voorkomende symptomen van slokdarmkanker zijn pijnlijk zoals: moeilijk slikken en gewichtsverlies.

Deze en andere verschijnselen kunnen worden veroorzaakt door slokdarmkanker. Neem contact op met uw arts als u een van de volgende symptomen eerwaart:

• Pijnlijk of moeilijk slikken.
• Gewichtsverlies.
• Pijn achter het borstbeen.
• Heesheid en hoesten.
• Indigestie en brandend maagzuur.

Tests die de slokdarm onderzoeken worden gebruikt voor het detecteren (vinden) en diagnosticeren van slokdarmkanker.

De volgende tests en procedures kunnen worden gebruikt:

Lichamelijk onderzoek en geschiedenis: Een onderzoek van het lichaam om algemene tekenen van gezondheid, inclusief de controle op tekenen van ziekte, zoals klompen of iets anders dat ongebruikelijk lijkt te controleren. Een geschiedenis van de gezondheid van de patiënt gewoonten en het verleden ziekten en behandelingen zullen worden genomen.

Bariumslikonderzoek: Een reeks van x-stralen van de slokdarm en de maag. De patiënt drinkt een vloeistof die barium bevat (een zilver-witte metallic compound). De vloeistof bedekt de slokdarm en de maag, en x-stralen worden genomen. Deze procedure wordt ook wel een bovenste GI-serie.

Oesofagoscopie: een procedure om te kijken in de slokdarm en te controleren op abnormale gebieden. Een esophagoscope wordt ingebracht via de mond of neus en de keel in de slokdarm. Een esophagoscope is een dunne, buis-achtig instrument met een licht en een lens voor het bekijken van de slokdarm. Het kan ook een hulpmiddel om weefselmonsters die worden gecontroleerd onder een microscoop voor tekenen van kanker te verwijderen. Wanneer de slokdarm en de maag worden bekeken, wordt het een endoscopie genoemd.

Biopsie: Het verwijderen van cellen of weefsels, zodat ze onder een microscoop door een patholoog kan worden bekeken om te controleren op tekenen van kanker. De biopsie wordt meestal tijdens een oesofagoscopie uitgevoerd. Soms tijdens een biopsie toont veranderingen in de slokdarm die geen kanker zijn, maar kan leiden tot kanker.